koczownik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koczow•nik -ikiem; -icy, -ików
Słownik języka polskiego PWN*
koczownictwo «tryb życia polegający na ciągłej zmianie miejsca pobytu»
• koczowniczy • koczowniczo • koczownik • koczowniczka
• koczowniczy • koczowniczo • koczownik • koczowniczka