koniec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

koniec koń•ca; koń•ce, koń•ców
Koniec Świata (część wsi Głuszyna w pow. ostrzeszowskim; wyspa na rzece Bóbr) Końca Świata, Końcem Świata

Słownik języka polskiego PWN*

koniec
1. «punkt, linia, płaszczyzna kończące coś»
2. «moment, chwila, w której coś się kończy»
3. «ostatnia część czegoś, zakończenie»
4. «śmierć, zgon»
5. «niepowodzenie, klęska czegoś»

• końcowy
na koniec «wreszcie lub na zakończenie»
do końca «w maksymalnym zakresie lub zasięgu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego