kontratenorowy
Słownik języka polskiego PWN*
kontratenor
• kontratenorowy
1. «w dawnych kompozycjach polifonicznych: trzeci głos, kontrapunktujący tenor i głos wyższy od niego»
2. «głos męski o skali głosu kobiecego, stosowany w muzyce dawnej»
3. «śpiewak o takim głosie»
• kontratenorowy
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
