kopać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
kopnąć — kopać
1. «uderzyć nogą, kopytem itp.»
2. kopać «wydobywać ziemię na wierzch za pomocą łopaty, motyki itp.»
3. kopać «wydobywać ziemiopłody lub kopaliny za pomocą narzędzi lub maszyn»
4. kopać «spulchniać grunt za pomocą odpowiednich narzędzi»
5. pot. «o prądzie elektrycznym: porazić kogoś; też: o urządzeniach elektrycznych: spowodować porażenie prądem»
6. kopać pot. «pośpiesznie czegoś szukać, przerzucając zawartość czegoś»
7. pot. «o broni palnej: uderzyć w ramię po wystrzale»
kopnąć się — kopać się
1. «uderzyć nogą samego siebie»
2. «wzajemnie uderzyć się nogami, kopytami itp.»
3. kopać się pot. «z trudem przedostawać się przez coś»
4. pot. «szybko pójść, pobiec po coś»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
