kopanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kopanie
Hasło obecne w wyd. IV WSO, pominięte w wyd. IV, dodruk poprawione.
Kopań -ania: jezioro Kopań
KOP (= Korpus Ochrony Pogranicza) KOP-u, KOP-ie a. ndm

Słownik języka polskiego PWN*

kopanie zob. wykopki w zn. 1.
kopnąćkopać
1. «uderzyć nogą, kopytem itp.»
2. kopać «wydobywać ziemię na wierzch za pomocą łopaty, motyki itp.»
3. kopać «wydobywać ziemiopłody lub kopaliny za pomocą narzędzi lub maszyn»
4. kopać «spulchniać grunt za pomocą odpowiednich narzędzi»
5. pot. «o prądzie elektrycznym: porazić kogoś; też: o urządzeniach elektrycznych: spowodować porażenie prądem»
6. kopać pot. «pośpiesznie czegoś szukać, przerzucając zawartość czegoś»
7. pot. «o broni palnej: uderzyć w ramię po wystrzale»
kop
1. pot. zgr. od kopniak, zob. kopnięcie
2. pot. «silna reakcja organizmu po zażyciu narkotyku»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego