kopnięcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kop•nięcie; -ęć
kop•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
kop•nięty; -ęci

Słownik języka polskiego PWN*

kopnięcie, kopniak «uderzenie nogą»
kopnąć — kopać
1. «uderzyć nogą, kopytem itp.»
2. kopać «wydobywać ziemię na wierzch za pomocą łopaty, motyki itp.»
3. kopać «wydobywać ziemiopłody lub kopaliny za pomocą narzędzi lub maszyn»
4. kopać «spulchniać grunt za pomocą odpowiednich narzędzi»
5. pot. «o prądzie elektrycznym: porazić kogoś; też: o urządzeniach elektrycznych: spowodować porażenie prądem»
6. kopać pot. «pośpiesznie czegoś szukać, przerzucając zawartość czegoś»
7. pot. «o broni palnej: uderzyć w ramię po wystrzale»
kopnięty pot. «niemądry, niespełna rozumu»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

kopnięcie
kopnąć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „kopnięcie” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „kopnięcie” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „kopnięcie” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „kopnięcie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego