kołatać
Słownik języka polskiego PWN*
kołatać
1. «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos»
2. «usilnie starać się, prosić o coś lub domagać się czegoś»
kołatać się
1. «obijać się o coś»
2. «jadąc, podskakiwać na wybojach»
3. «o uczuciach, myślach itp.: istnieć w sposób niesprecyzowany, niejasny; też: istnieć mimo niesprzyjających warunków, okoliczności»
4. «żyć w ciężkich warunkach lub ciągle zmieniać miejsce pobytu»
kołacz «placek pszenny kolistego kształtu, dawniej na wsi obrzędowe ciasto weselne lub świąteczne»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
