kołatka
Słownik języka polskiego PWN*
kołatka
1. «metalowy przedmiot mocowany na drzwiach wejściowych lub bramie, służący do stukania»
2. «drewniany przedmiot wydający głuchy odgłos, zawieszany bydłu u szyi»
3. «ludowy instrument muzyczny, składający się z deseczki osadzonej na rączce i z ruchomego młotka»
kołatek «drobny, brunatny chrząszcz, którego larwy żyją w drewnie i produktach spożywczych»
