kraik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kraik -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
kraj
• krajowy • kraik
1. «zamieszkane terytorium stanowiące całość polityczną i gospodarczą»
2. «obszar wyodrębniający się ze względu na jakieś cechy»
3. «jednostka podziału administracyjnego w Czechach, Słowacji i Rosji»
4. «kraniec, krawędź»
• krajowy • kraik