krewić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

krewić -wię, -wią; krew, krew•cie
krew krwi

Słownik języka polskiego PWN*

krewić pot. «nie spełniać czyichś oczekiwań lub własnych zobowiązań»
krew
1. «czerwony płyn krążący w układzie naczyń krwionośnych kręgowców, dostarczający tlen i substancje odżywcze do tkanek»
2. «temperament, zwłaszcza żywy, bujny»
3. «pochodzenie, pokrewieństwo, rasa»
krew konserwowana «krew pobrana od dawcy, poddana specjalnym zabiegom w celu niedopuszczenia do jej skrzepnięcia»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego