kruchy
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kruchy; kruch•szy
Słownik języka polskiego PWN*
kruchy
• kruchość • kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki • kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko
1. «łatwo ulegający złamaniu, pokruszeniu, zniszczeniu»
2. przen. «nietrwały, delikatny»
• kruchość • kruchutki, kruchuteńki, kruchusieńki • kruchutko, kruchuteńko, kruchusieńko
kruche mięso, krucha pieczeń, kaczka itp. «mięso, pieczeń, drób gotowane lub duszone, łatwo dające się pogryźć»
ciasto kruche «ciasto, do którego dodaje się stosunkowo dużo tłuszczu i które po upieczeniu łatwo się kruszy»
