krzyczeć (dorosły)
krzyczeć
Słownik języka polskiego PWN*
krzyknąć — krzyczeć
1. «powiedzieć lub zawołać bardzo głośno; też: wydać bardzo głośne, nieartykułowane dźwięki pod wpływem bólu, strachu itp.»
2. krzyczeć przen. «zwracać na siebie uwagę»
3. «o ptakach: wydać donośny głos»
4. krzyczeć «o niemowlęciu: głośno płakać»
krzyczący
• krzycząco
1. «o barwach, ozdobach: rażący»
2. «o postępowaniu, zachowaniu się: wymagający reakcji przeciwdziałania»
• krzycząco
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
krzyczeć (dorosły)