kula

Słownik języka polskiego PWN*

kula I
1. «bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są jednakowo odległe od środka tej bryły»
2. «przedmiot mający kształt tej bryły»
3. «metalowy, kulisty sprzęt sportowy o określonym ciężarze, używany do miotania»
4. «pocisk ręcznej broni palnej i dział»

• kulowy
kula II
1. «podpora ułatwiająca chodzenie osobom niesprawnym fizycznie; też: podpora zastępująca amputowaną nogę»
2. zob. łęk w zn. 1.
kula ziemska «Ziemia, glob ziemski»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego