kłuć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kłuć kłuję a. kolę, kłują a. kolą; kłuj a. kol, kłuj•cie a. kol•cie
kłucie; kłuć
kłuty; -uci

Słownik języka polskiego PWN*

kłuć
1. «przebijać coś czymś ostro zakończonym; o owadach: żądlić»
2. «wywoływać uczucie ostrego bólu; też: ostro boleć»
3. «sprawiać komuś przykrość»
4. «o świetle: drażnić lub oślepiać»
kłuć się
1. «kaleczyć własne ciało czymś spiczastym»
2. «ranić siebie wzajemnie czymś ostrym»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego