leżeć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
leżeć -żę, -żą; leż, leż•cie; -żał, -żeli: leży jak ulał
Słownik języka polskiego PWN*
leżeć
1. «o ludziach i zwierzętach: być na czymś poziomo wyciągniętym»
2. «znajdować się na czymś, w czymś»
3. «rozpościerać się na pewnej przestrzeni»
4. «znajdować się, być położonym gdzieś»
5. «spoczywać w grobie»
6. «być odłożonym, niewykorzystanym»
7. pot. «ponieść fiasko»
8. pot. «odpowiadać, pasować, być akceptowanym»
9. «nie wziąć zapowiedzianej w licytacji liczby lew»
leżący I «o pozycji ciała: taka, w której całe ciało jest wyciągnięte poziomo»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
