mącić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
mącić mącę, mącą; mąć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
mącić
1. «czynić coś mętnym, nieprzezroczystym»
2. «zakłócać ciszę, spokój, harmonię»
3. «wprowadzać zamieszanie, niepokój, licząc, że się na tym skorzysta»
4. «sprawiać, że ktoś traci zdolność logicznego myślenia, wyraźnego widzenia itp.»
5. pot. «plątać się w wypowiedzi lub mówić bez sensu»
mącić się
1. «stawać się mętnym, nieprzezroczystym»
2. «tracić jasność myślenia, ostrość widzenia itp.»
szkło mącone, alabastrowe, mleczne «szkło nieprzezroczyste, białe, stosowane głównie na osłony źródeł światła»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
