magnetyk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

magnetyk -ka a. -ku, -kiem; -ków
magnetyka -yce, -ykę

Słownik języka polskiego PWN*

magnetyk «substancja wytwarzająca pole magnetyczne lub podlegająca działaniu pola magnetycznego»
magnetyka «metoda badania budowy geologicznej przez mierzenie rozkładu naturalnego pola magnetycznego Ziemi i śledzenie jego zmian w czasie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego