majster
Wielki słownik ortograficzny PWN*
maj•ster -trze; -trowie (a. -trzy), -trów
maj•ster-klep•ka maj•ster-klep•ce, maj•ster-klep•kę; maj•ster-klep•ki, maj•ster-klep•ków
Słownik języka polskiego PWN*
majster
• majstrowy
1. «rzemieślnik prowadzący warsztat, szkolący uczniów w swoim rzemiośle»
2. «w fabryce lub na budowie: osoba nadzorująca pracę podległych sobie robotników»
3. «dobry fachowiec»
• majstrowy
majster-klepka
1. pot. «ktoś, kto bez przygotowania fachowego zabiera się do różnych prac technicznych i robi to nieudolnie»
2. pot. «ktoś, kto we własnym zakresie, za pomocą stosunkowo prostych narzędzi potrafi coś wykonać lub naprawić»