mandatowy
Słownik języka polskiego PWN*
mandat
• mandatowy • mandacik
1. «kara pieniężna za drobne wykroczenie»
2. «upoważnienie do pełnienia jakiegoś urzędu udzielane przez wyborców; też: czynności i obowiązki z tym związane»
3. «pełnomocnictwo do administrowania niesamodzielnym terytorium; też: terytorium podlegające takiemu pełnomocnictwu»
4. «w dyplomacji: pismo władzy wyższej do władz lub jednostek podległych, wydane w sprawach administracyjno-prawnych»
5. daw. «pisemne rozporządzenie najwyższych instancj»
• mandatowy • mandacik
terytorium mandatowe «terytorium oddane na czas nieokreślony przez organizację międzynarodową pod zarząd państwa mającego mandat»