maniaczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
maniacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
maniak I
• maniacki • maniacko • maniaczka • maniactwo
1. pot. «człowiek ogarnięty jakąś myślą, ideą, nadmiernie do czegoś przywiązany»
2. «człowiek cierpiący na jakąś manię»
• maniacki • maniacko • maniaczka • maniactwo