mija

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mijać -am, -ają; -aj•cie
mijany (taniec) -nego, -nym

Słownik języka polskiego PWN*

mija zob. miya.
miya [wym. mija], mija
1. «japońska świątynia sintoistyczna»
2. «pałac członków rodziny cesarskiej»
3. «grzecznościowy tytuł książęcy»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego