mruczeć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mruczeć -czę, -czą; -cz•cie; -czał, -czeli

Słownik języka polskiego PWN*

mruknąćmruczeć
1. «zwykle o zwierzętach: wydać cichy, niski dźwięk»
2. «powiedzieć coś cicho, niewyraźnie, niezrozumiale»
3. mruczeć «nucić jakąś melodię, śpiewać bez słów»
4. mruczeć «niezbyt głośno narzekać, protestować»
5. «o przedmiotach, zjawiskach itp.: wydać niski, przeciągły dźwięk»
mruczenie «cichy, niski, przeciągły dźwięk wydawany zwłaszcza przez kota»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego