mruknąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
mruk•nąć -nę, -ną; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
mruk•nięcie; -ęć
Słownik języka polskiego PWN*
mruknąć — mruczeć
1. «zwykle o zwierzętach: wydać cichy, niski dźwięk»
2. «powiedzieć coś cicho, niewyraźnie, niezrozumiale»
3. mruczeć «nucić jakąś melodię, śpiewać bez słów»
4. mruczeć «niezbyt głośno narzekać, protestować»
5. «o przedmiotach, zjawiskach itp.: wydać niski, przeciągły dźwięk»
mruknięcie
1. «cichy, niski dźwięk wydawany zwłaszcza przez zwierzęta»
2. «niewyraźny dźwięk, niezrozumiałe słowo wypowiadane z niechęcią, ze złością»