naciągnąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
naciąg•nąć -nę, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy; -nięty
naciąg•nięcie; -ęć
Słownik języka polskiego PWN*
naciągnąć I — naciągać
1. «naprężyć coś»
2. «ciągnąc, umieścić coś na kimś lub na czymś»
3. pot. «ująć jakąś kwestię w sposób nierzetelny»
4. «o płynie: nabrać smaku, koloru, zapachu od ziół, korzeni, owoców itp.»
5. «wchłonąć coś»
6. pot. «wykorzystać kogoś, wyłudzić coś od kogoś»
7. «zbyt intensywną pracą lub niewłaściwym ruchem spowodować nadwerężenie mięśni»
8. «nastawić na właściwe miejsce w stawie zwichniętą lub złamaną kość»
naciągnąć II «ciągnąc, zgromadzić pewną ilość czegoś»
naciągnąć się — naciągać się «zostać naprężonym lub nadwerężonym»