naczelnikowski

Wielki słownik ortograficzny PWN*

naczel•nikow•ski; -scy

Słownik języka polskiego PWN*

naczelnik
1. «ten, kto stoi na czele instytucji lub jej działu»
2. «przywódca, głównodowodzący»

• naczelnikowski • naczelniczka

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

naczelnikowski

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „naczelnikowski” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego