nadęcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nadęcie
nadąć na•dmę, na•dmiesz, na•dmą; na•dmij•cie; nadął, nadęła, nadęli; nadąwszy; nadęty
nadęty; -ęci

Słownik języka polskiego PWN*

nadęcie pot. «nadmierne podnoszenie rangi, wartości czegoś lub kogoś»
nadąć — nadymać «napełnić coś powietrzem lub innym gazem»
nadęty
1. pot. «mający zły humor; też: świadczący o czyimś złym humorze»
2. pot. «zarozumiały; też: świadczący o czyjejś zarozumiałości»
3. «nienaturalny, przesadny»

• nadętość
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

nadąć
nadęto
nadęty

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „nadęcie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „nadęcie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego