mało (osób, rzeczy)
najmniej
Słownik języka polskiego PWN*
najmniej I stopień najwyższy od mało.
najmniej II «partykuła komunikująca, że ilość, liczba lub miara czegoś jest nie mniejsza od wymienionej i że może być większa, np. Konferencja potrwa najmniej trzy godziny.»
mało
• maleńko, malutko, maluśko, maciupko, maluteńko, malusieńko, maciupeńko
1. «mała lub za mała liczba, ilość kogoś lub czegoś, np. Mam mało pieniędzy.»
2. «w małym lub za małym stopniu, zakresie, np. Mało go znam.»
3. «słowo, za pomocą którego mówiący koryguje wcześniejszą wypowiedź, uznając, że użyte określenie charakteryzuje się zbyt małym stopniem intensywności, np. Wtedy zaczęliśmy krzyczeć, mało krzyczeć – darliśmy się.»
4. «w połączeniu z rzeczownikami i zaimkami osobowymi wskazuje, że dana osoba nie zadowala się tym, co ma, i chce więcej, np. Ciągle mu mało zaszczytów.»
• maleńko, malutko, maluśko, maciupko, maluteńko, malusieńko, maciupeńko
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
mało (osób, rzeczy)
Zagraj z nami!
