najprościej

Słownik języka polskiego PWN*

prosto
1. «wzdłuż linii prostej»
2. «w pozycji pionowej, wyprostowanej»
3. «w sposób nieskomplikowany, przystępny»
4. «w sposób zwyczajny, niewyszukany»
5. «bez zwłoki, nie zatrzymując się nigdzie»
6. «bez żadnych etapów, ogniw pośrednich»

• prościutko, prościuśko, prościuteńko, prościusieńko
prosto-
1. «pierwszy człon wyrazów złożonych określający to, co wyraża drugi człon złożenia jako odbywające się, przebiegające po linii prostej»
2. «pierwszy człon przymiotników złożonych o charakterze dzierżawczym określający to, co nazywa drugi człon złożenia jako proste»
3. «pierwszy człon wyrazów złożonych nazywających przedmiot wyróżniający się czymś prostym»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego