najwyższy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

naj•wyż•szy; -ż•si: najwyższy stopień, ale: Najwyższa Izba Kontroli
Wysoka (miasto) -kiej, -ką; przym.: wysocki
wysoki; -ocy; wyż•szy

Słownik języka polskiego PWN*

Sąd Najwyższy «naczelny sąd sprawujący nadzór nad działalnością wszystkich innych sądów w zakresie orzecznictwa»
wysoki
1. «taki, w którym odległość między podstawą a wierzchołkiem jest duża; o ludziach: mający duży wzrost»
2. «mający pewną odległość między podstawą a wierzchołkiem»
3. «znajdujący się w dużej odległości w górę w stosunku do jakiegoś punktu odniesienia»
4. «zajmujący pierwsze lub ważne miejsce w jakiejś hierarchii»
5. «mający dużą wartość, duże znaczenie»
6. «znaczny pod względem natężenia, intensywności»
7. «o głosie, dźwięku: mający dużą częstotliwość drgań»
8. «szlachetny i wzniosły»

• wysoko
chmury wysokie «chmury znajdujące się na wysokości od 7000 do 15000 m»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego