napadnięcie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

napad•nięcie
napaść (atak) -ści; -ści
napaść (zaatakować) -pad•nę, -pad•niesz, -pad•ną; -pad•nij•cie; -padł, -pad•li; -padł•szy; -pad•nięty
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

napaść I
1. «napadnięcie zbrojne na kogoś albo na coś; też: zaatakowanie kogoś znienacka w celu obrabowania, pobicia itp.»
2. «gwałtowna krytyka kogoś lub czegoś»
napaść II — napadać
1. «wystąpić zbrojnie przeciwko komuś lub czemuś; też: rzucić się na kogoś w celu obrabowania lub pobicia»
2. «gwałtownie wystąpić przeciwko komuś albo czemuś»
3. «o stanach psychicznych albo fizjologicznych, o ich objawach: opanować kogoś nagle»
napaść III
1. «pozwolić zwierzętom się najeść»
2. pot. «dać komuś dużo jeść»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

napadnięcie
napaść I
napaść II
napaść III

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „napadnięcie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „napadnięcie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „napadnięcie” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego