nastrój
Słownik języka polskiego PWN*
nastrój
• nastroik
1. «stan psychiczny utrzymujący się u kogoś przez pewien czas»
2. «wrażenia i odczucia, jakie mają osoby znajdujące się w jakimś miejscu w określonym czasie»
• nastroik
nastroić — nastrajać
1. «nadać instrumentowi muzycznemu właściwy ton; też: śpiewając, doprowadzić swój głos do odpowiedniego tonu»
2. «usposobić kogoś w pewien sposób»
nastroić się — nastrajać się «wprowadzić się albo zostać wprowadzonym w jakiś nastrój lub przybrać pewną postawę wobec kogoś lub czegoś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
