nieobecny

Słownik języka polskiego PWN*

nieobecny II
1. «osoba nieznajdująca się w danym miejscu»
2. «osoba, która zmarła»

• nieobecna
nieobecny I
1. «o ludziach: nieznajdujący się w danym miejscu»
2. «niezaznaczający swojego istnienia w jakiejś sferze lub dziedzinie»
3. «pogrążony w myślach i niezdający sobie sprawy z tego, co się w danej chwili dzieje; też: świadczący o zamyśleniu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego