nieomylnie
Wielki słownik ortograficzny PWN
Słownik języka polskiego PWN
nieomylny
• nieomylnie • nieomylność
1. «taki, który się nigdy nie myli; też: właściwy komuś, kto się nie myli»
2. «całkowicie pewny»
• nieomylnie • nieomylność
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... który groteskową postać łączy z czarem fascynacji - trudniej.
Adam Mickiewicz nieomylnie w tekst główny wpisywał wszystkie uwagi dotyczące mimiki, które w... - ... startu mechanicy dostarczali mu maszynę, na której polegać mógł bezwzględnie, nieomylnie, i wiara ta w niezawodność broni stawała się rękojmią jego...
- ... Orkiestra grzmiała fałszywie wszystkimi instrumentami. Jeden pianista walił w fortepian nieomylnie i z taką siłą, jakby go chciał rozwalić. Rytm, rytm...
