niesamodzielny
Słownik języka polskiego PWN*
niesamodzielny
• niesamodzielnie • niesamodzielność
1. «niebędący samodzielnym»
2. «zrobiony przy czyjejś pomocy lub pod czyimś wpływem»
3. «nietworzący odrębnej całości, związany z czymś»
4. «o państwie: pozostający pod obcą władzą, obcym wpływem»
• niesamodzielnie • niesamodzielność
niesamodzielny pracownik naukowy «pracownik naukowy niemający habilitacji»
wyraz niesamodzielny jęz. «wyraz, który wyraża stosunki zachodzące między wyrazami w zdaniu lub nadaje im pewne zabarwienie znaczeniowe czy uczuciowe»