obciąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ob•ciąć obe•tnę, obe•tną; obe•tnij, obe•tnij•cie; ob•ciął, ob•cięła, ob•cięli; ob•ciąwszy
ob•cięcie; ob•cięć

Słownik języka polskiego PWN*

obciąćobcinać
1. «tnąc, skrócić coś lub oddzielić od czegoś»
2. «skrócić komuś włosy, zwykle nadając im jakąś fryzurę»
3. «zmniejszyć ilość pieniędzy przeznaczoną na jakiś cel»
4. pot. «dać komuś na egzaminie ocenę niedostateczną»
5. obcinać pot. «przypatrywać się komuś lub czemuś uważnie»
6. obcinać pot. «zbijać kogoś z tropu lub ostro się do kogoś odzywać»
obciąć sięobcinać się
1. pot. «być ostrzyżonym przez fryzjera»
2. pot. «nie zdać egzaminu»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego