obić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

obić -iję, -iją; -ij•cie
obicie; obić

Słownik języka polskiego PWN*

obićobijać
1. «uderzając o coś, doznać obrażeń»
2. «pokryć coś, zwłaszcza meble, materiałem»
3. «zbić kogoś mocno»
4. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie lub odpadnięcie czegoś»
obić sięobijać się
1. «siłą bezwładności uderzyć o coś boleśnie»
2. «wyszczerbić się»
3. «o dźwięku: odbić się od jakiejś przeszkody»
4. obijać się pot. «wałęsać się bezczynnie, unikać pracy»
obicie «materiał pokrywający coś»
• obiciowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego