objawi��
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•jaw -wu, -wie; -wów
ob•jawić -awię, -awią; -aw, -aw•cie
ob•jawienie; -wień; objawienie Pańskie (wydarzenie zbawcze), ale: Objawienie Pańskie (uroczystość), uroczystość Objawienia Pańskiego (święto Trzech Króli)
Słownik języka polskiego PWN*
objaw «oznaka jakiegoś zjawiska»
objawić — objawiać
1. «uzewnętrznić swoje uczucie, swój stan psychiczny lub fizyczny»
2. «ujawnić coś lub wyznać»
objawienie
1. «fakt, zjawisko, osoba itp., które pojawiły się nagle i odkryły przed kimś coś dotąd nieznanego»
2. «nagłe uświadomienie sobie istnienia czegoś dotąd nieznanego»
3. «nagłe ukazanie się jakiegoś zjawiska»
4. «zespół tez i zasad wiary uznanych za pochodzące od Boga»