obkurczy��
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•kur•czyć -r•czę, -r•czą; -rcz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
obkurczyć — obkurczać «o lekach lub innych preparatach: spowodować skurczenie pewnych narządów lub naczyń w organizmie»
obkurczyć się — obkurczać się «o narządach: powrócić do normalnych rozmiarów po okresie powiększenia lub zmniejszyć się w stosunku do normalnych rozmiarów»