obleczony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ob•leczony; -eni
ob•lec (ubrać) -lokę a. -lekę, -leczesz, -loką a. -leką; -lecz, -lecz•cie; -lókł a. -lekł, -lok•ła a. -lek•ła, -lek•li; -lókł•szy a. -lekł•szy; -leczony
ob•lec (otoczyć, okrążyć) -leg•nę, -leg•ną; -leg•nij, -leg•nij•cie; -legł; -legł•szy; -lężony a. oblegnąć
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

oblężenie
1. «otoczenie wojskiem jakichś terenów, twierdz, miast w celu ich zdobycia»
2. «tłumne otoczenie kogoś lub czegoś»

• oblężniczy
oblec I, oblegnąć — oblegać
1. «otoczyć twierdzę, miasto itp. wojskiem w celu ich zdobycia»
2. «zgromadzić się tłumnie wokół kogoś lub czegoś»
oblec II — oblekać
1. «założyć powłoczkę»
2. daw. «ubrać kogoś lub włożyć jakąś część garderoby»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

obleczenie
oblężenie
oblec I
oblec II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „obleczony” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „obleczony” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego