obserwator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ob•serwator -rze; -rzy (a. -rowie), -rów
Słownik języka polskiego PWN*
obserwator
• obserwatorski • obserwatorka
1. «człowiek uważnie przyglądający się komuś lub czemuś przez dłuższy czas»
2. «przedstawiciel jakiegoś państwa lub organizacji wysłany oficjalnie dla śledzenia ważnych wydarzeń»
3. «żołnierz śledzący działania wojenne»
• obserwatorski • obserwatorka
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
