obserwator

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ob•serwator -rze; -rzy (a. -rowie), -rów

Słownik języka polskiego PWN*

obserwator
1. «człowiek uważnie przyglądający się komuś lub czemuś przez dłuższy czas»
2. «przedstawiciel jakiegoś państwa lub organizacji wysłany oficjalnie dla śledzenia ważnych wydarzeń»
3. «żołnierz śledzący działania wojenne»

• obserwatorski • obserwatorka

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego