odbijany

Słownik języka polskiego PWN*

odbijany
1. «taniec, w którym tancerze odbijają sobie partnerki lub partnerów»
2. «ludowy taniec weselny, w którym każdy z tancerzy prosi po kolei pannę młodą»
odbićodbijać
1. «uderzeniem nadać inny kierunek czemuś będącemu w ruchu»
2. «o powierzchniach zwierciadlanych: dać odbity obraz czegoś lub kogoś»
3. «naciskając, zostawić na czymś ślad, obraz lub odcisk czegoś»
4. «odepchnąwszy się, odpłynąć od lądu lub jakiegoś obiektu na wodzie»
5. «skręcając, oddalić się od kogoś lub czegoś»
6. «za pomocą specjalnych urządzeń skopiować jakieś teksty lub rysunki»
7. «uwodząc, zabrać komuś męża, żonę, dziewczynę itp.»
8. «przerywając taniec jakiejś parze, zabrać partnerkę lub partnera do tańca ze sobą»
9. «biciem lub uderzeniem uszkodzić komuś lub sobie ciało lub narządy wewnętrzne»
10. «uderzeniem pozbawić coś fragmentu będącego zamknięciem»
11. «uderzając, oddzielić część od całości»
12. «o części urządzenia lub broni palnej: cofnąć się z impetem»
13. «w wyniku walki odzyskać lub uwolnić coś lub kogoś zdobytego przez wroga»
14. odbijać «wyróżniać się czymś od otoczenia»
15. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikalną przeszkodę»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego