odbijać

Słownik języka polskiego PWN*

odbićodbijać
1. «uderzeniem nadać inny kierunek czemuś będącemu w ruchu»
2. «o powierzchniach zwierciadlanych: dać odbity obraz czegoś lub kogoś»
3. «naciskając, zostawić na czymś ślad, obraz lub odcisk czegoś»
4. «odepchnąwszy się, odpłynąć od lądu lub jakiegoś obiektu na wodzie»
5. «skręcając, oddalić się od kogoś lub czegoś»
6. «za pomocą specjalnych urządzeń skopiować jakieś teksty lub rysunki»
7. «uwodząc, zabrać komuś męża, żonę, dziewczynę itp.»
8. «przerywając taniec jakiejś parze, zabrać partnerkę lub partnera do tańca ze sobą»
9. «biciem lub uderzeniem uszkodzić komuś lub sobie ciało lub narządy wewnętrzne»
10. «uderzeniem pozbawić coś fragmentu będącego zamknięciem»
11. «uderzając, oddzielić część od całości»
12. «o części urządzenia lub broni palnej: cofnąć się z impetem»
13. «w wyniku walki odzyskać lub uwolnić coś lub kogoś zdobytego przez wroga»
14. odbijać «wyróżniać się czymś od otoczenia»
15. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikalną przeszkodę»
odbić sięodbijać się
1. «uderzywszy o coś, o kogoś, odskoczyć lub zmienić kierunek swego ruchu»
2. «zostać odbitym w lustrze lub w innej gładkiej powierzchni»
3. «zostać odciśniętym na czymś»
4. «oderwać się skokiem od ziemi»
5. odbijać się «wyróżniać się czymś od otoczenia»
6. «uzewnętrznić się gdzieś»
7. «wywrzeć na coś wpływ, zwykle niekorzystny»
8. «oddalić się od kogoś lub od czegoś»
9. «o tekście, rysunku: zostać skopiowanym za pomocą specjalnych urządzeń»
10. «o dźwięku, świetle itp.: zmienić kierunek ruchu, natrafiwszy na nieprzepuszczalną przeszkodę»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego