ogień
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ogień ognia; ognie, ogni
Słownik języka polskiego PWN*
ogień
• ogieniek, ogienek
1. «płomienie i żar powstające podczas palenia się czegoś»
2. «płomienie ogarniające dużą przestrzeń, budynek, las itp.»
3. «zapalony stos drewna»
4. «strzały z broni palnej»
5. «gwałtowne uczucie»
6. «wypieki na twarzy»
7. «podniesiona temperatura ciała lub uczucie gorąca»
8. «upał»
9. «blask»
10. «płonący lub świecący przedmiot»
11. «nowotwór łagodny skóry powstający zaraz po narodzinach lub we wczesnym dzieciństwie»
• ogieniek, ogienek
ogień grecki daw. «płynny środek zapalający stosowany przez wojska bizantyjskie i greckie w celach obronnych i zaczepnych»
ogień krzyżowy «obstrzał tego samego celu prowadzony jednocześnie z różnych stron»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
