opoka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
opoka -oce, -okę
Słownik języka polskiego PWN*
opoka
1. «to, co daje komuś lub czemuś oparcie i pozwala przetrwać»
2. «skaliste podłoże»
3. «biała lub kremowa skała osadowa, odmiana kredy»