opuszczony
Wielki słownik ortograficzny PWN*
opuszczenie; -czeń
opuścić opuszczę, opuścisz, opuszczą; opuść•cie
Słownik języka polskiego PWN*
opuszczony
1. «taki, którego wszyscy opuścili; też: pozbawiony opieki»
2. «bardzo zniszczony wskutek zaniedbania; też: opustoszały»
opuszczenie
1. «stan kogoś osamotnionego»
2. «stan rzeczy zostawionych bez opieki, bez dozoru»
3. druk. «pominięte miejsce pisma, tekstu itp.»
opuścić — opuszczać
1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi lub umieszczenie niżej»
2. «pominąć coś, np. w czytaniu lub w piśmie»
3. «nie stawić się gdzieś»
4. «zerwać łączący kogoś z kimś związek i przestać się z nim kontaktować»
5. «oddalić się od czegoś, odejść, wyjechać skądś»
6. «obniżyć cenę»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
