osamotniony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

osamotniony; -tnieni
osamotnić -nię, -nią; -nij•cie
osamotnienie

Słownik języka polskiego PWN*

osamotniony, osamotniały «opuszczony przez bliskich i żyjący w samotności»
osamotnić — osamotniać «opuścić kogoś i pozostawić samego bez opieki, pomocy»
osamotnienie «brak towarzystwa innych osób»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

osamotnić
osamotnienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „osamotniony” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „osamotniony” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego