ostroga

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ostroga -odze, -ogę; ostróg
ostróg (warownia, szaniec) -rogu, -rogiem; -rogów

Słownik języka polskiego PWN*

ostroga
1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia»
2. «bodziec do działania»
3. «wyrostek kostny pokryty warstwą rogową, znajdujący się na tylnej stronie kości śródstopia niektórych ptaków»
4. «szpiczasty wyrostek u nasady kielicha lub płatków korony niektórych kwiatów»
5. «budowla morska w postaci przegrody wysuniętej z brzegu w poprzek rzeki lub prostopadle do brzegu morza»
ostróg «dawne umocnienie drewniane w kształcie czworokąta, z narożnymi basztami, otoczone palisadą, wałem ziemnym i rowem, typowe dla krajów słowiańskich»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego