palacz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

palacz -cza; -cze, -czy
e-palacz -cza; -cze, -czy

Słownik języka polskiego PWN*

palacz
1. «pracownik obsługujący piec hutniczy, kocioł parowy itp.»
2. «osoba paląca tytoń, opium itp.»

• palaczka
bierne palenie «mimowolne wdychanie przez osobę niepalącą szkodliwych substancji wydzielających się podczas palenia tytoniu»
• bierny palacz

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

palacz

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „palacz” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „palacz” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „palacz” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego