palaczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
palacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
palacz
• palaczka
1. «pracownik obsługujący piec hutniczy, kocioł parowy itp.»
2. «osoba paląca tytoń, opium itp.»
• palaczka