palaczka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

palacz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek

Słownik języka polskiego PWN*

palacz
1. «pracownik obsługujący piec hutniczy, kocioł parowy itp.»
2. «osoba paląca tytoń, opium itp.»

• palaczka

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego