palant

Wielki słownik ortograficzny PWN*

palant (o człowieku) -n•ta, -n•cie; -n•ty, -n•tów
palant (gra) -n•ta, -n•cie

Słownik języka polskiego PWN*

palant
1. «gra, w której uczestnicy, podzieleni na dwie drużyny, podbijają pałką małą piłkę gumową; też: pałka do podbijania piłki w tej grze»
2. obraźl. «o kimś, kto budzi niechęć i irytację swoim zachowaniem»

• palantowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego